"Democratie wordt voorgesteld als rechtstreeks gesprek tussen politicus en burger. Die ruimte moet dus zoveel mogelijk vrijgemaakt worden. Dit gaat sowieso ten koste van het middenveld. Tegelijk wordt de burger niet enkel als individu, maar als klant gezien. Burgers worden zo consumenten, waardoor ze geleidelijk aan de vaardigheden verliezen om in groep met de overheid om te gaan en collectief een vuist te maken. In dergelijke setting is er geen plaats meer voor een politieke rol van middenveldorganisaties." (Luc Huyse)
Burgerparticipatie zit in de lift. Zowel het aantal burgerinitiatieven als de politieke aandacht ervoor stijgt. En dat is goed nieuws, want het wijst op een blijvend sterk maatschappelijk engagement waar 'de politiek' al even niet meer naast kan en wil kijken. Maar bij middenveldorganisaties roept het ook vragen op. Zoals deze van Frederique Loones van de Ambrassade:
In onze tweede Café Partagé gingen we in gesprek over hoe we daar als middenveldorganisaties mee kunnen omgaan:
Zet de toegenomen aandacht voor burgerparticipatie jouw rol als middenveldorganisatie onder druk? Op welke manier? Of zie je het veeleer als een kans tot vernieuwing en nieuwe dynamieken? Is er eigenlijk wel een verschil tussen ‘burgerparticipatie’ en de participatie van burgers via het middenveld? Zoek je als organisatie best naar complementariteit of ‘vermom’ je je voortaan beter als burgerinitiatief? Ga je je als organisatie (intern) anders organiseren? Waar zit de toegevoegde waarde van burgerparticipatie via jouw organisatie?
